Özünün merdivenlerinden çýkýyor sevdiðim yar Coþkulu pozlar endamýnda, dudaðýnda kahkahayla Öldürür beni sekiþleri, yüreðinde keklik sesi var Yürü aþka nur yüreklim, vur topuklarýný sevdama.
Vursa kýyýlarýma azgýn dalgalarýn, yýksan limanlarýmý Tutunur çýkarým kýyýlarýna, býrakmam asla kanatlarýný Seninle bir can iki küreðim, aþarým aþkla hýrçýn sularý Yaþanmamýþ mevsimlerindeyim, beklerim baharlarýný.
Bulut göðüne kýzsa, yaðmur topraða bin yýl uðramasa Damarlarýmdaki kan kurusa, geceler gündüze çýkmasa Sevda lügatlerinde aþk olmasa, sensizliðin adý olmasa Bu bedeni yakarým, içimdeki sevdalý ruh seni unutacaksa.
Sýradaðlar birbirinden ayrýlsa, yaþanmamýþlýk kehanet olsa Yangýnlar olsa evrende, sana gelen yollarý depremler sallasa Masmavi denizleri fýrtýnalar karýþtýrsa, yosun gözlerin olmasa Sensizliðin adý bil ki ölüm, sen yoksan bu kalp bu tende atmasa.
Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.