YALNIZLIK İKLİMİ

Engereðin diþini, andýrýyorken dilin,
Bana aþktan söz etme, inanmýyorum sana.
Ayrýlýða sallanýr, senin ipek mendilin,
Bu kadar eziyeti, yapmaz insan insana.

Sana aþk uðramadan, hazana döner bahar,
Ocakta terliyorken, aðustosta kar yaðar.
Uçmayý unuturlar, sahildeki martýlar,
Yalnýzlýk ikliminde, boþa kanat çýrparlar.

Hani sevgiye açýk, tutacaktýn kalbini,
Her þeyi unutturup, gönlünü açacaktýn.
Bana ettiklerinin, anlatsan sebebini,
Aþk mabedimi yýktýn, þimdi enkaz býraktýn.

Kar yaðýyor gönlümün, þimdi gençlik çaðýna,
Ellerim titreyerek, bekleyecek gelmeni.
Ecelim götürüyor, beni son duraðýna,
Durup düþünüyorum, boþa sevmiþim seni.


24.09.13



Sosyal Medyada Paylaşın: