SON DURAK
Bir bir söndü ýþýk gece bu kadar,
Güneþ koptu tepelerin ardýndan,
Düþüyor inceden þimdi damlalar,
Umudum yok o hayýrsýz kadýndan.
Sevda pýnarlarým artýk kuruyor,
Yaðmurlar insafsýz söz dinlemiyor,
Her damlasý yüreðime vuruyor,
Konuþuyor sanki bir þey söylüyor.
Kalmadý bahardan umut kýþ uzun,
Yoksunluðu sindi içime aþkýn,
Rengi soldu derdi depreþti ufkun,
Kapladý evreni karanlýk ilkin.
Bu kadar çekmedim farklý bu sefer,
Gelen bütün derdi hoþ karþýladým,
Üstüme yürüyor bastýðým yerler,
Geceler boyunca dert arþýnladým.
Artýk bundan böyle mevsim isyankar,
Bir tufan bir tayfun vermiyor aman,
Karamsar olmadým þimdiki kadar,
Çabalar faydasýz dinlemez zaman.
Yolun sonu artýk son duraktayým,
Ertelendi umut soldu çýkmazda,
Aþk terazisinde kalmadý payým,
Hatanýn fazlasý bende biraz da.
16 Aralýk 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.