-Gökkuþaðýnýn gölgesinde bir çocuk öldüðünde-
-Ýmgeler lügatimden siliniyor mantýðým zehirlenmiþçesine-
hah! Ergenliðe eriþtim derken;
sevgi giydirilmiþ o küçük u/mutlu yüreklerin
aþk oyununun seven ve sevmeyen Papatyalarý
yaþam ve ölüm diye kopup,
ecel rüzgârýyla uçuyor hafif yapraklarý
Annesine ’Cee’ dediði kapý pervazlarýna
içindeki küçük heyecanlarý, kargaþayla býrakýyor
avucunda sevgiliye yazýlmýþ satýrlar kýsa ama öz
alýp götürüyor yapraklarýn sesi yürek ötesine
alaca karanlýkta güle güneþ oluyor son nefesi
o an geceden geçiyor daðýnýklýðým sükûtu dinliyorum
iç çekiþlerimde dalgalanan merhamete jilet dokunuyor
mýsralara kesiliyor damarlar; elimde sevgiye dair ölü heceler
duygum, vebalim ve utancýndan çatlamýþ ar damarým,
kalýveriyorum bir baþýma
-Öyle ya çocuk size yaþamak her mevsim yasak!
gafil mahlûkun yardým kutusu açýlmýþtýr bir kere
yapay duygularý depreþiyor; ne tarafa dönse günah
elinde fýrýncý küreði ateþi yokluyor acýyý hissetmesi zor
korku ve telaþýna eþlik ediyor iblis kor’u körükleyerek
-Çocuk eski kuzinenin yanýnda titriyor tüm cývýltýsýyla
saksýlarda dilsiz çiçekleri büyütenler
gözlerinde kurumuþ su güne kaktüslerle uyanýyor
küçücük zenginlik sarhoþluðuyla
zihnine etten duvar örmeye hazýr;
binlerce kelleden bir kale dikiyor mayasý kan, tohumu barut
birazda karamsarlýk sürerek ruhundan namlulara
yüksekleri fetih etmiþ seyrediyor baþlarý önüne düþen çocuklarý
bir hayvanýn sevinci peydâh oluyor hamuru insan olmayan çehresine
-bakýn ve görün: Ýnsanlýðýn bütün renklerini cansýz beden üstünde!
-Her sorunuza cevap; her derdinize deva bulursunuz orada!
ne tuhaf deðil mi? çocuk kendi hayallerini kurmuþtur
fakat baþkalarý yýkýyor; baþkasýndan okuyor kaderini
anneler baþý öne eðik gözlerinde yaþ biraz telaþ
önlerinde uzunca bir yol
ellerinde iç burkan güllerin dikeni
siyah güllerle donanmýþ bahçeleri geziniyor belli belirsiz:
baþýnda toplanmýþ cümle felaket; meðer hazýrmýþ ele geçirilmeye de
þeytanla melek birbirine karýþmýþ eriyor kardan adamlar gibi
bu yüzden sevmekten korkan insan yarasa olup
kâr, zarar ve aný üçgeninin döneliyor
ve; balçýða bulaþmýþ kan etrafýna çullanýyor akbabalar
kýyamet vaktidir zaðar deyip Ýlk soðukta göç ederken leylekler
yaþadýðým hayattan ar edip anlamak adýna
-Kýnýnagerigiriyorkalemim
................içimdeki boþluklarý arttýrarak.