Gidiþinin hüznü bir ayrý dert Eylül’de, Tabiat ana bile katili olmuþ doðanýn. Her yer sarýmtýrak; Sarý cesetlere dönen yapraklarýn altýnda kalmýþ toprak.
Eylül’de sensizlik zor; Yokluðun içimde bir kor. Þimdi bir yaðmur olsan, Damlasan içime damla damla, Söndürsen yokluðunda yaratýlan nar-ý mekaný.
Gidiþinden bu yana seni satýrlarda yaþamak zor, Yoruyor beni.
Evliliðinden bu yana Eylül’de gülmek zor, Sýðmýyorum dünyaya.
Hasta olacaðým vesselam; Yokluðunda. Ýlahi yarenim; Gelmezsen “aþk” olsun sana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
D162 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.