Lili’ciğim (Mektup Yerine) / Vladimir MAYAKOVSKI

Tütün dumaný kemiriyor havayý.
Oda kruçyonýh’ýn cehennem’inden bir bölüm gibi.
Anýmsýyor musun?
Ýlk kez ardýnda bu pencerenin
Tutkudan çýldýrmýþçasýna okþamýþtým ellerini.
Þimdi oturuyorsun ayný yerde,
Yüreðin demirden bir kýlýf içinde.
Ve yarýn paralayan sözlerle kovacaksýn belki beni
Ve loþ antrede
Uzun süre titreyiþlerle sarsýlan bir kol
Bulamayacak ceketteki yerini.
Çýkacaðým, ezilmiþ.
Fýrlatacaðým vücudumu sokaða.
Yabanýl, çýlgýn umutsuzluklarla paramparça.
Hayýr, gerek yok buna,
Sevgilim, biriciðim,
Gel vedalaþalým þimdiden.
Aðýr bir gülle gibi aþkým
Nereye kaçarsan kaç
Asýlýdýr sana nasýl olsa.
Býrak son bir haykýrýþla uluyayým
Horlanmýþlýðýn acý yankýsýný.
Çalýþmaktan anasý aðladýðýnda öküzün
Gider salar kendini soðuk sulara.
Aþkýndan baþka deniz yok bana,
Ve gözyaþlarý da bir erinç koparamýyor ondan.
Yorgun fil sessizliði aradýðýnda yatar kýzgýn kumlara saltanatla.
Ve bilmiyorum bile neredesin þimdi ve kiminle.
Eðer bir baþka þair olsaydý böylesine üzdüðün,
Onarýrdý acýsýný parayla ve ünle.
Fakat sevinç vermiyor bana hiçbir çýðýltý
Senin sevgili adýnýn çýðýltýsýndan baþka.
Atmayacaðým bir boþluða kendimi, zehir içmeyeceðim.
Ve dayayýp þakaðýma namluyu çekmeyeceðim tetiði.
Aðzý hiçbir býçaðýn bakýþlarýn kadar senin kesemez beni.
Yarýn unutacaksýn seni taçlandýrdýðýmý,
Ve yakýp tükettiðimi çiçeklenmiþ bir ruhu aþkla.
Ve uçarý günlerin fýrtýnalý karnavalý daðýtacak sayfalarýný kitaplarýmýn.
Sözlerimin kurumuþ yapraklarý mý durduracak seni çýrpýnan soluðuyla.
Býrak hiç deðilse son bir sevgi dalgasý sereyim
Beni býrakýp giden adýmlarýnýn altýna.

Vladimir MAYAKOVSKI (19 Temmuz 1893, Baðdadi/Gürcistan - 14 Nisan 1930, Moskova)
Çeviren: Ataol BEHRAMOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: