Hiç gelmedin.. Ne baharýn çiçekleriyle ne de sonbaharýn dökülen yapraklarýyla, þarkýlar yarýda kaldý sevgilim hiç susmadý köþede ki gramofon hep bizim þarkýlarýmýzý söyledi çoçuklar. Ve caddeler hep hüzün doluydu aslýnda gözlerime vuran her yaþ bir vurgundu.
Sen gittin çok mevsimler geçtý yüreðimin meskeninden lakin sana benzemedi hiçbir bahar gözlerin hiçbir suya eþ deðer deðildi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
fezayi mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.