BENİ BUL ANNE
Hüznüm umman gibi sanki
Ve yüzüm çizgiler içinde
Kayboluyorum çýkmaz sokaklarda
Peþimde kolluk kuvvetleri
Ben yine seni özledim anne
Ýçin hiç rahat deðil biliyorum
Geceleri terleyip kâbuslarda garp ediyorsun.
Pencerelerime taþlar yaðýyor anne
Bir vehim uðruna harcanýyor evlatlar
Rahat deðil kalbin…
Oysa ki gülüyorsun biraz sahte olsa dahi
Biraz tebessüm…
Ýyi deðilim anne hiç deðilim
Parmaklarým kan içinde
Yumruklarým acýyor anne
Sorma kaç kere sokaklarý arþýnladým
Kaç kere koþarken düþtüm yerlere
Peþimdeler anne elbet bulacaklar
Elbet banada sýra gelecek
Saklanýyorum anne…
Bulmasýnlar beni bulmasýnlar geleceðe ait
Ýnsanlýða ait fikirlerimi
Sen de iyi deðilsin anne
Sen de kaçýyorsun oda oda
Benim kokumdan…
Aðlýyorsun biliyorum hem de çaðlayanlar denkliðinde
Hem de insanlýk þerefiyle…
Beni bul anne…
Rüyalarýmda sana gelirken
Tut ellerimden
Tut ki saklanmayayým kuytulara
Bul beni bul ki çýkayým sabaha
Bul beni
Bul anne…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.