Ne yazýkki nazlý yar, sadece saran hüzün Yel, bora kabülünse, acýsý bana kaldý Yaz, baharý görmedim, soðuðu vurdu güzün Cefalar kabulünse, sancýsý bana kaldý
Özlem vurmuþ baktým da yaralanan baðrýný Söyle benden baþkasý dindirir mi aðrýný Elbette duyar Mevlâm, kalpten gelen çaðrýný Uykular senin oldu, hancýsý bana kaldý
Çölleri çare bilip, sakýn sen bizar olma Rengarenk açsýn gülün, solan Gülizar olma Kem gözlerden uzak dur, birde sen nazar olma Yakut, zümrüt senindir, incisi bana kaldý
Artýk yüze vurdu bak, derinlerde ki yangýn Gülüm bendeki yürek, bilsen ne kadar engin Ýki yürek arasý, bitmeyen büyük cengin Hüzün katarlarýn, öncüsü bana kaldý
Muradýn þemi yansýn, Leyla olup gezerken En iddalý bestede, notalarý dizerken Rebab telinde naðme, þu gönlüme sýzarken Þu koskoca Evren’in, goncasý bana kaldý
Ellere dert olmasýn, seviyorsam kendime Baðlýyýmdýr her zaman, yeminime andýma Bazan öyle coþarým, tüm zararým bendime Sana tombul sözcükler incesi bana kaldý
Efkarlý feryatlarý, duymaz mý sanýyorsun Lüzumsuz zaten yandý, bak sende yanýyorsun Güneþin etrafýnda ay gibi dönüyorsun Anýlar hep sendeydi, güncesi bana kaldý
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.