Yasaktı Gülmek Maviye

En son üzerime alýndýðýmda aþký
Dalgalarýnda boðulduk maviliðin ki
En çok bize yakýþýr sanmýþtýk
Gökyüzünün, denizin en çokta mavisini nazar boncuðunun




Yenerken üzerimize düþen
Hayatýn telaþlý ellerini
Kaybýmýza en çok zaman sevindi
Yarým kalan yanýmýzý çarpýp yalnýzlýkla
Böldü umuda
Bizim zaferimiz hep göz bebeklerimiz de doðdu sevdayla




Geceye yazýlan hiç bir þarký
Hiç bir þiir doldurmadý yerini
Uçurum sayýlan mesafelerden baþka kimsesizliðim izi
Ýki yakamýz yosun kokarken griliðinde denizin
Hangi þehre sürgün olduðumuzu bilmeden
Yetmese de özlemin zehrini anlatmaya
Sardýk en masum hasret türkülerini dilimize, yeniden





Ey yangýnýmýz dan kalan külleri daðýtan rüzgar
Biz ki eklemiþken cana cananýmýzý
Söyle ne yana savurdun bizi




Ve biz olabilmek için düþlemekten geçtiðimizde
Kaybettik içimizde ki maviyi
Oysa bir tutam aþk için
Bir asýr yürümek gerekliydi



S.Ç
Sosyal Medyada Paylaşın: