“senden önce mevsimlere aldýrmayan ot gibiydim ne mevsimler.. ne çiçek açýp açamayacaðým derdindeydim inan aklýma gelmedi bir sefer mutlu muyum deðil miyim.. düþünmezdim, bilmezdim
biri tarafýndan sevilmek ne güzeldi ne yapacaðým þimdi onu görecek miyim, nerede ne zaman.. nasýl meraklar içerisindeyim
artýk telefonum elimde geziyordum, çaldýrmaya cesaret edemiyordum ne zaman çalsa; arayan kim olursa olsun ben “gülüm” sanýyordum
“sen hiç aþýk olmadýn mý” dedi düþünmeden “oldum” dedim ama bu baþka bir þeydi.. bebekler gibi, sevinçli çocuklar gibi heyecanlý idim
ilk fýrsatta msn in baþýnda, “gülüm” ararsa diye; elimde telefon tenhalarda ahh bir gelse.. bir görsem, hemen ilk anda “þu an ne yapýyor acaba” sakýn bir þey olmasýn ona
kýsa yazýlarla mesaj, gif olarak gülen adam geliyor içim içime sýðmýyor gelen mesajý silmeye kýyamýyorum son arananlardan numarasýný çýkarýyorum kimse üzülsün istemiyorum
ama onu çok seviyorum.. seviliyorummm.. seviliyorum çok harika bir duygu.. nerelerdeydin bunca zaman Gülüümm senden haber alamazsam ölürüm beni sensiz senden habersiz koyma gülüm..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.