Öldüðün yerden baþlýyor þiirim. Bir kum saatini kuruyorum vuslata zamanlý. Bak, yine büktüm kalemi Seni yazýyorum sevgili.
Bir þiir boþluðu kadar tökezledim Ve düþtüm günahkar mýsralarýn kucaðýna. Biliyorum bu satýrlar, ninni gibi gelecektir sana. Sen kapat gözlerini sevgili, Ben okurum yine sevdiðin tüm þiirleri.
Haklýsýn! Olmadý tasým taraðým, Ama ben, bahtýna yazýlmýþ en yüce yazgýydým. Yalpalanan sesimle avaz avaz baðýrdým. Sen bana, bir tek mutlu söz olamadýn.
Yüreðimde birikti yine senli cümleler. Oysa ben sana yýllarca gülüþü vaad etmiþtim. Nefesine kabul etmedin beni sevgili. Þimdilerde, içi boþ mýsralar dolduruyorum kaðýtlara. Kat artýk beni kendine. Uyma nefsine. Günaha girme artýk sevgili. Aldýrma yüreðimde biriken senli cümlelerin tenhalýðýna. Sen iste birtanem, günlerce yazýlan þiir olurum sana. Noktasýz bir cümle. Rotasýz bir yol. Adressiz bir aþk. Kimsesiz bir özne. En gizlisinden bir sevda. Olurum iþte be! Ne olur bir kere gel de.
Senin adýný söylerken kaç kere yandý bu yürek. Kaç kez tökezledi kalem. Kaç kez öldü bu can! Fazla vakti kalmadý sabrýn. Duy artýk, önü kapandý tüm çýkýþlarýn. Payýma bir nebze sen düþ. Mahrum býrakma beni sevginden ey sevgili.! Sosyal Medyada Paylaşın:
alicansofu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.