Var olan tüm dengeler bozulacak þimdi; Çay fokurdamayacak, Kuþlar uçamayacak! En önemlisi de bu ya; TRT yayýn hayatýna son verecek, seni bir baþkasýyla görürsem el ele. Ne yapacaðýmý bilemeyeceðim o an, Sigara yakacaðým bile bile yüküm omzumdan taþarken geceleyin. Al iþte tanrým; Sevemeyeceðim ben bu hayatý, Tutamayacaðým elinden, Gülemeyeceðim doya doya. Balýklar vurgun yiyecek, Kuþlar uçamayacak belki. Hem kuþlar uçamayacak dediysem; Uçar uçmasýna da kuþlar, Eskisi gibi konamazlar belki? Bu devlet memurunun kusmasýna benzer görev saati. Düþündüm de, Yayýn hayatýna son vermiþ TRT’nin yokluðu; En çok dedeme koyacak, Elinde kumanda yas tutacak belki. Ýki mars bir düz; Cennet halen geçerli kýlýyor dinimizi, Farkýnda mýsýn? Sigarayý yakmam ile kuþlarý vuracaklarmýþ kanatlarýndan; Eskisi gibi konamayacak bir kuþa yapacaklarý iyiliktir belki. Caddelerde ve restoranlarda dolaþan kuþlar görürseniz; Þaþýrmanýz gerek doðrusu, Halen uçuyorken Fýrat ve Nil’in tepelerindeki kuþlar: Býrakýn uçsunlar yayýn hayatýna son vermiþ TRT’nin yokluðunda…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Maruf Kaygılı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.