Adýný karaladýðým kaðýtlarda geçiyor zaman Ürettiðim çareler, beni tüketti. Yollarýný ne kadar gözlersen o kadar çok büyütülüyor sevgililer Ömürleri böyle uzuyor demek ki.
Kelebekleri göç etti gönlümün Sanki sabahý eksik þiirlerin kalbim þimdi sokak çocuðu gibi anlattýkça kýþ vuruyor satýrlarýma deli gözler duruldu mavi mavi ölüyorum...
Bilmez kimse nasýl yoruldu bu can. Sormaz kimse neden mavi yüreðim yaralý. Titrek mum ýþýðýna mükabil. Vefasýz bellediklerim elimde, demir balyalar çöktü yüreðime, sonra duruyorum, susuyorum...
Sen gel hele, Vazgeçme benden Yüreðimi yüreðine ekle, belki iyileþirim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülden Demirkoparan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.