En affedilmez günahlarýn ihanet yataklarýnda yattým ben Gönlümdeki azaplarýn kuru dallarýna her gece þiir astým Kendi hüznümün baðbozumlarýnda hep sarhoþ yattým Kafesimi deldim, kahpe yanýlgýlarýn þafaðýnda kaçtým.
Arzularýn bedelle deðiþ tokuþ edildiði insan harmanýnda Gözlerinin iksirlerini doldurdum sevdanýn kirli kadehine Binlerce parçaydý yalnýzlýðým, aþk içtim yaþamýn þerefine Þüphenin kurdu kemirdi dudaklarýmý, ulaþtý can evime.
Yeþil gülüþlü, mavi öpüþlü bir denizdir göðsümdeki sýzý Sýð kuyularýn çýkrýðýydý, yitirdim umutlarýn eþsiz kolunu Vuruldum, yitirdim içimde kol gezen korkularýn yolunu Bu gece de sarhoþum, ‘satarým bu aþkýn imparatorluðunu’.
Selahattin YETGÝN Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.