sokaðýmýzýn anasýný aðlatan iki haylaz, saz gibi iki çocuktuk; býkmýþtý bizden mahallenin meyve aðaçlarý ve dallarý.
asiydik aksiydik bu dünyaya haksýzlýða baþ kaldýrmak iþimizdi, en güzeli bayýlýrdýk çaldýðýmýz meyveleri mahallenin çocuklarýyla paylaþmaya en iyisi de kýrmýþtýk sapanlarýmýzý yaralý güvercinin bir bakýþýna.
yaðmurlar büyüttü bizi, bir eylül sabahý ellerimizi uzattýk karanlýklara yüreklerimizi sakladýk bileklerimizi verdik, ranzalara yazdýk adýmýzý sevdiðimizi çaðýrdýk her akþam türkülerle yalvardýk ya gelmedi ya da geldi biz görmedik.
þimdi býyýklarýmda tütün sarýsý saçlarýmda ak her gün dolaþýyorum sokak sokak, avuçlarý erik dolu bir çocuk arýyorum nerede! bize benzemiyor kimse.
ö.n
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerNazmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.