YAŞAMAK BU MU

Hayatýn kývrýmlý ve dikenli yollarýnda,
Elime batan dikeni çýkartmadan daha,
Taþlar batýyor nasýr tutmamýþ ayaðýma
Sabrým tükeniyor, için bayýlýyor adeta.

Düze indim derken, tekrar rampa baþlýyor,
Eskisinden daha dik, daha bir zorlu sanki.
Gençliðimin geçtiðini fark ediyorum, yokuþta,
Bacaklarým taþýmaz olmuþ, artýk aciz bedenimi.

Sigaramýn dumanýný yavaþça çekiyorum ciðerime,
Eski aldýðý zevki alamaz olmuþ, o da benim gibi,
Ben yaþamaya býkmýþým, o nikotine doymuþ artýk.
Gençlikte imiþ tadý, keyif veren zevkli zehirin.

Duygularým körelmiþ, hislerim bayatlamýþ,
Hayat mücadelem, kalbimi çok yaralamýþ.
Ömrüme zevk katan tek bir varlýk sevmiþim,
Onun gidiþiyle de, dünyam zindana dönmüþ.

Aslý yok, paylaþýldýkça çoðalan sevginin,
Eksildiði yok, paylaþýldýkça azalan kederin,
Çünkü her þey sözde ve dostluklar artýk sahte.
Sadece cebe endekslenmiþ sahte beraberlikle,
Sevginin deðeri yok, mahkûm olmuþuz egoizme.

Yüzümde ki, tebessüm olacak, en büyük sadakaya eþ,
Ýçim, kan revan olsa da, dilimle diyeceðim kardeþ,
Ýhtiyaç miktarý olacak, bir bardaklýk çayla hoþbeþ,
Bundan gayrisi nasýl olsa, cebimdeki varlýðýmla eþ.

Sosyal Medyada Paylaşın: