Turuncuyu Bir Önceki Şiirimde Terkettim Üzgünüm

Serenat baðýþladým arnavut kaldýrýmlý sokaklara,
Gecelerimi saydým, yýldýzlarýmý kaydýrdým, avuçlarýmda sakladým.
Aðladým, oyun yaptým, þiir yazmaya o aralar baþladým.
Boðaza bir devrim türküsü okudum, dinlettim dilencilere, alkýþ aldým.
Üþüdüm, karlar yaðdý, eldivenler yarattým hüzünlü.
O eldivenlerle baþladým sigaraya, çocuktum.
Bir gece Kadýköy’de senden vazgeçtim saat bire on kala;
Gururumun salýncaðýna bindirdim yüreðimi salladým sabaha kadar.
Ne vakit deniz görsem gözlerini boyadým mavi oldun.
Mavi olup fýsýldadýn, gökyüzü oldun þýrladýn.
Yemin ederim ve bilirsin; seni sevdiðim günler pek bir inançlýydým.
Sabah ezanlarýný ellerimle fýsýldadým,
Kedi seviyordun o sýralar gülümserdin þiirlere.
Karanlýðýn içinde kolsuz adamlar sardý etrafýmý
Ben hiç korkmadým!
Kolsuz açýldým denizlerine yüzmeyi unuttum.
Küçük bir çocuðun çilleri döküldü yüzünden,
Sabaha kadar onlarý aradým.
Mazgallar yutacak olmalý
Orhan Veli’yi yine andým.
Ýçki içtim çok, sarhoþ oldum koþ!
Adýmlarýmý ayrýlýklara saydým.
Caminin þadýrvanýnda bir musluk aðladý;
Aðzýmý dayadým, gözyaþlarýný içime attým; sonsuzluða abdest aldým.
Üzerime evler yýkýldý, seni bir baþka acýyla paylaþtým.
Tebessümlerin odamýn karanlýðýnda sýrýtýrken geceleyin
Bir baþka duaya yelken açmak pek mümkün.
Çarþaf gibi denizin tam ortasýnda mavi oldum sabahleyin;
Turuncuyu bir önceki þiirimde terkettim üzgünüm.
Denize karýþan karýþana þimdi;
Kayboldum turuncularýmla;
Çayýmý yudumlaya yudumlaya,
Denize karýþa karýþa þimdi…


Sosyal Medyada Paylaşın: