ben... ben ki
saçlarý balçýkla taranmýþ bir rüzgar
ýslýðýmda titrek bahar sancýsý
üþümüþ nefesimde ipe sarýlmýþ hüzün
tutunamadýðým dallar düþlerim kadar çýplak
sen... sen ki
çýplak düþlerime yapýþmýþ kýzýl bir leke
mülteci seviþmelerimde kör tuzak
sakýn bakma iliþmesin bakýþlarýn gözlerime
bir bilsen ne çok bulut biriktirdim gözlerimin arkasýnda
býrak ki yaðmurlarým bende kalsýn
dokunma ki boðulma girdaplarýmda
bu þehir... bu þehir ki
griye bulanmýþ iklimlerinde aþk firarda
küf kokan soluk caddeleri sancýyor
çöpçüler daimi hüzünlü mesaide
süpürülüyor sevda kýrýklarý kamyonlar dolusu
aþk
söylenmemiþ sözlerde bir fýrtýna
yazýlmamýþ þiirlerde batýk
aþk ki
bitmesini hiç istemediðimiz ninnilerde
ve ettiðimiz tüm dualarda...
30/12/2007
DM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.