Kör Askı

umudumun kan revan çiçeði ,
bu gün bir filiz daha verdi ölüme

yaþ/landý eli kolu baðlý ,
meydanlarda s/allanýp ibret olamadý âleme



her gören rüyada yazdý adýný ,
nice diyarlara yolcu taþýdý heybesinde

açýk unutulan lamba astarý ,
uyuttu füzuli aydýnlýðýn göbeðine



ne el pençe duruldu, ne de divan kuruldu
korkusu yoktu hiç bir cebinde

doðuyordu her ayrýlýðýn kürtaj masasýnda
kimliksiz bir piç gömülüyordu ana fikre


.


.


.

iþtahýmýz maymunlarla yarýþta
kulaklarýmýzý týkayýp
susuyorduk
boynumuzda kör askýsýyla...







Gülþen Mavi






Sosyal Medyada Paylaşın: