Sevipte Kavuşamiyanlar İçin

inandýðým pencerelerim vardý
bakýnca göreceðimi sanýrdým
geleceðimi
iplik gibi inceldim yaðmurlarda
sadece...
ve ben
senin dýþýnda herþeyi unutacaktým...

sevdiðim renklerim vardý
hep yakýþacaðýný düþündüðüm
þimdi kahverengi gözlerin kaldý
yalnýzlýðým kadar büyüyen ...
ve ben
en çok seni sevdim bu evrende
bir gece vakti sorsan...
ay bunun böyle olduðunu tescil
eder

güvendiðim arkadaþlarým vardý
yaprak dökümüne tanýk oldum
gittiklerinde...
telefonlarda kýrgýn çýkar sesim
bu yüzden...
bu anlarda eðilip kirpiklerinden
öperek geçerdim nehirlerden

yunustan sevdiðim dizeler vardý
sarý çiçeklerle donatýlmýþ...
ben sendeki sarýþýnlýðýný sevdim
en çok iyi þeyler düþündüðümde...
içimde bir derin kuyu ve ben sadece
senin yüzünü bildim...

bize sakladýðým bir kaç þiirim var
ikimize ait dizelerle bezenmiþ
her þey deðiþtiðinde yani kentler
kardeþliði pekiþtirdiðinde söyleyecektim
o an bu andýr belki de...

israfil uyandýracaktý uykularýmda
kan ter içinde býrakan rüyalarýmý
hatýrlamayacaktým
ve bu ikimizin hikayesiydi
senin dýþýnda herþeyi unutacaktým...

sevipte kavuþamayanlarý sað sanma
onlar ölüdürler
Sosyal Medyada Paylaşın: