KADIN
Kadýn yüreðini eline aldý…
O’nu yavaþça sevdi,okþadý!
Ürperdi havanýn serinliðinde…
Saçlarý dalgalanýyordu esen rüzgarla
Ve yüreðini denizin mavi sularýna býrakýverdi…
Deniz birden yüreðini, dalgalarla aldý götürdü !
Umarsýzca ,coþkuyla…
Kadýn birden düþünmeye baþladý.
Gecenin karanlýðýnda ay ona gülümsüyordu
.Hayatý birden geçti gözlerinin önünden
Yaþadýklarý
Üzüntüleri, kederleri
Ne kadar acýmasýz da olsa
Yine de güzeldi ,yaþam
Birden, !
Eðildi ve fýsýldadý denize
Ürkek ve telaþlý,
Deniz !dedi…
Ver yüreðimi geri!
Dalgalar köpürdü ve
Gel! Dedi kadýna
Hadi! Gel al yüreðini
Kadýn bir adým attý denize
Hadi gel,biraz daha dedi deniz!
Gel al O’nu
Bir adým daha attý kadýn,
Ve dalgalar beline dolandý kadýnýn
Elleri maviydi kadýnýn artýk
Deniz mavisi!
Saçlarý mavi oldu sonra!...
Ve kadýn DENÝZ oldu
DENÝZ kadýn oldu,Her yer masmaviydi,Ay da hüzünlü…
medusa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.