Kara bir yalnýzlýk seninki…
Düþlerinde kaybolduðun
Hatýrlamakla hatýrlamamak arasýnda kaldýðýn
Apansýz bir gece yarýsý, kabusundan uyanýp
Yine mi?dediðin…
Kolay olmayacak unutmak
Göðsünün tam ortasýnda kocaman bir yaran
Kanayacak damla damla
Duvarlar üstüne üstüne gelecek
Kara bir çaresizlik kaplayacak her yanýný
Terk edildiðine inanmayýp
Sanki çýkýp gelecekmiþ gibi
Kulaðýn kapýda bekleyeceksin sessizce…
Ama ne kapnýn zili ,ne de çalan bir telefon sesi olmayacak
Nefretle, çok sevmek arasýnda gidip geleceksin
Bedenin dar gelecek yüreðine
Artýk O’nsuz geçecek günlerini düþünüp
Fýrlayacaksýn sokaklara
Ya da sakinleþmek için bir ilaca sýðýnýp
Hayallerinle buðulanan camýn ardýnda
Yaðmurda ýslanan bir serçe misali küçüleceksin
Sokak lambalarýn artýk yanmayacak
Artýk iki tabaktan biri eksik olacak
Ve sen yalnýzlýðýna ses olamayacaksýn…
‘’Unutursun ,bu da geçer…’’diyenlere
Boþ gözlerle bakýp,onlarý duymayacaksýn…
Ne sesine ses olacak,ne de kanayan yaran dinecek
Ne gecen olacak,ne de gündüzün
Bir kere sesini duymak umuduyla, bin kere yaþamak isteyeceksin
Ve hiç göremeyeceðini bilerek bin kere ölmek isteyeceksin
Dinlediðin her þarkýda O’nun özlemiyle yanacak
Bir daha aþýk olmamaya tövbe edeceksin
O’nunla gezdiðin yerlere gidip ayak izlerini arayacaksýn
Bir daha oralara gitmemeye yeminler edeceksin
O’nsuzluðun acýsýný yüreðine gömüp
Çaresiz,akýttýðýn gözyaþlarýnda boðulmak isteyeceksin
Ýþte sen hep böyle gel-gitler arasýnda
Ölüp ölüp dirilecek
O’nun yokluðunda kendini kaybedeceksin…
medusa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.