YORULDUM YAŞAMAKTAN

Damarlarýmdan çekilen ne ki
Beni erken terk eden dost, cevapla saydamlýðýndan

Hýrslarým mý?
Unutulmuþ oyuncaklarýmdan daha çocuklar þimdi aslýma

Onlar,o en uzak duranlar
Çoktular
Tuzunu yaðmurda kuru tutar
Ve becerikliydi elleri
Yað gibi kayýp giderlerdi tüm zamanlardan
Yaþam sürünürdü o vakit ayak altýnda


Oysa eridim ki gözlerimin saðanaðýnda
Ne zamandýr yalan mavi
Renkleri mi çalan türküden kederi gördün mü
Solgunken ay ýþýðý
Buzdandý o yansýmalar

Merhaba neden zor gelir insana
Sen ki,hücrelerimin her biriyle tanýþmýþtýn
Karýþýp en eski arzuya
Ýnkarýn inan dukunuþsuzluða...


Barýnamýyor hiçbir aþk bu soðuk toprakta
Dokunabilsen azýcýk yalnýzlýðýma
O kuþ düþüp ölmeyecekti belki de Eylül rüzgarýnda



Annesini sevmeyenden
Hayýr gelmez adama
Ve sevmedim o düþ kadýnýný
Dün,bu gün ve yarýn yoktu zaten çoðulumda


Özlemiyorum artýk ne baharý ne kýrlangýçlarý
Þimdi hiç bir çoþku ve umut sýðmazken
O bildiðin dünyalara
Düþün hadi
Sýðacak bedenim
Bir avuç yokluða...


Sol göðsümde bir aðrý
Hadi sus lütfen
Uykum var
Hem de sonsuzundan....


Saadet Yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın: