ESİLA

gecenin yüreðinedir bu sitemlerim,
tutup kolumu kopartan ,
dizlerimi kýran ,
göðsümü yumruklayan ellerinedir.
aslýnda bütün kinim kendime sevgilim
seni bu denli içine iþleyen kalbime.
söylesene;
nakýþlarýný kim söktü içimden
kim kesti seni, sýzým sýzým sýzlayan sancýmýn göbeðinden.
içtiðim su gibi aziz kýlmýþken varlýðýný ömrüme
parçalama, eline verdiðim kalbimi aðzýna dayadýðýn bardaðýn niyetine.
kýrýlýrsam dökülürüm
batarým kýymýk kýymýk canýma
acýr caným ,
senin de canýn acýr ya, kýyamam gözlerinin aðlayan yanlarýna.
söylemeye kýyamadýðým ismin
en güzel kelamýnda saklý duruyor hala.
ve þimdi hangi yanýmsýn hissedebildiðim
dokunabildiðim hangi özlemsin yutkundukça biriken
bakýþýn deðmesin vedaya daha vakit çok erken
iþte bak bir gece daha geliyor,
hýrpalýyor karanlýðý yanýp sönen lambalar
kapat kapýyý sevgilim ,
kapat , kapat , kapat
çek perdelerini ayrýlýðýn.
üstüme ört ömrünü.
söndür ýþýðý,
sokul solumdan, sokul evine.
geliyor gece diyorum, görüyormusun yýldýzlarý.
gece iniyor þakaklarýma
gülümseyen yüzünü anýmsýyorum
söylenen üç kelime celladim oluyor sanki
aþk diyor birileri aþkýnda selasýný okuyorum
dökülüyorum santim santim eteklerinin kýyýsýna
bana ilk aldýðýn acýmla karþýlýyorum küfürbaz bir geceyi daha.
bunlarý sen sakýn üstüne alýnma
bilirsin yara en çok ayný yerden düþünce kanar
iþte bu yüzdendir, düþün düþüyor geceme
gittiðin yollara nahlet okuyorum sevgilim
nasýl da düþman ediyor beni sana
afrikalý bir annenin oðluna, ben tokum sen ye demesi kadar basit bir yalandý.
bitti.
biten neydi sevgilim ?
sende ki ben mi ?
ardýndan, sen sen sen diye kýrýlan, dökülen, parçalanan ben mi?
biten biþeyler vardý elbet
mesela kýzýmýza ördüðün kazak býraktýðýn yerde duruyor öyle
üzerinde parmaklarýný dokunduðun ve dokuduðun iðneler
nasýlda canýma batýyor böyle.
acýnasý bi haldeyim, kelimelerime kan akýtýyorum, uyanmýyor þiirim.
boþ bir uðraþ deðil adýnýn geçtiði her cümleye saldýrýþým
kandan beslenen suskunluðumdur sukütumda kesilen taraflarým.

hadi al beni gidelim buralardan
yada sende kal içimin gurbetinde saklý sýlasýnda
yemin ederim çekmem geceyi üstüme
saklarým kuytu bir köþede gündüzün aydýnlýðýný
bulutun yaðmuru kucaklayýþýndan sonra býrakmasýna aldanma sen
o kurumuþ topraðýn baðrýný yarýyor
sende baðýra baðýra gitme baðrý yanýk bir türkünün ezgisiyle.
bak daha emeklemeden kýzýmýz ölüyor
’esila’ can veriyor bir kadýnýn kucaðýnda
anne kelimesi dudaðýnda saklý...


Gökhan SARI

Sosyal Medyada Paylaşın: