Hayat mutlu yaþamýþ olanlar için güzeldir. Yaþamamýþ olanlar içinse bir çile bir zehirdir. Ben hayatýmda, hep ölümü çaðýrdým. Mutluluk neyse göremedim, güzel günler göremeden yaþadým yýllarca. Ve gün oldu aðladým. Gün oldu, derdimi kimseyle paylaþmadan içime attým. Eðer’ ki, yasamak denen buysa, Olmaz olsun böyle yaþamak, çünkü ben, bu hayatin güzelliðini deðil zehrini tadanlardaným.
Ah, ah. Tanrým beni sen, neden yarattýn. Ölüm, ölmeye hazýr olanlar için güzeldir, Þimdi istesem. Hazýr olmayanlar içinse deðilmiþ. Meðer. Ben hep olumu çaðýrdým, Ölmeyi, düþündüm. Yasadým, yaþadým amma ben, buna þayet yaþamaktýr denirse yaþadým.
Ne bir yüzüm güldü, Ne bir derdimi bilen soraným oldu. Tanrým biliyorsun sýrlarým, hep seninle ikimiz arasýnda kaldý. Ben hep Allah dedim, yalvardým, Beni çarçabuk þu dünyadan, alsýn/ götürsün ahrete diye. Sense vaktim gelmedi diye almadýn.
Henüz onu’ da tadamadým Tanrý’;m sen beni neden yarattýn. Çile çeker, çeker aðlarým. Hayat her zaman bir gül bahçesi deðilmiþ koklasan dursam, Yokuþu var, iniþi var, virajý var düþmesi var, kalkmasý varmýþ hayatýn. Ben bu hayattan zevk alamadým.
Ben hep düz yolda duþtum. Ve ben, Hayatýn yokuþunu da gördüm, iniþini düzünü de gördüm. Çok zaman kalkamadým, düþtüðüm yerimden Ve süründüm. Amma lakin mutluluðu hiç göremeden geldim þu ömrümün hazanýna.
Bunca zaman sonra, Ben, Bahçemde gönlüme bahar yaz gelse ne olur, /gelmezse ne olur. Tanrý’;m beni sen, nerden yarattýn. Bu hayat, görmesini bilene bir gül bahçesi Ýken.
Görmesini bilmeyene zehirli bir diken bahçesi bu dünya Ýmiþ de hayat haberim yok. Ben görmedim Bu dünyanýn, güller olan bahçeler nerede koklasam Dediler ki Dikkatli bak görürsün, Bakmayý baktým’ da göremedim güller açtý mý açmadý mý bahçelerde Dikenler dolu bahçeleri gördüm sadece. Onun da gülünü koklayamadým.
Ve bir de, gülleri virane olmuþ bahçelerini gördüm gezdiðim yerlerin Ve ne bir güzel girdi gönlüme Ne de bir aþký yaþadým gönlümce Hep hazan yelleri esti, Þu baþýmýn üstünde, sevda yerine. Ah, Tanrý’m, sen beni, nerden yarattýn.
Ahmet Yüksel Þanlý er 16 Eylül 2013-09-16 Antalya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.