ŞİİR

Bâzen geçicidir, bâzen kalýcý
Gençlikte herkesin, bir hevesidir.
Dünden beri böyle, o insanlarýn
Bâzen sevincidir, bâzen yasýdýr.

Þâirin gözü yok, parada/pulda
Allah’ýn bir lütfü, olmaz her kulda
Atýþýrlar, karþýlýklý her dalda
O öyle ki, ediplerin süsüdür.

Þâirlere göre, olmazlar olur
Onlarýn hâlini, kýnaman n’olur
Yazdýðý þiire, kendi hapsolur
Þakýyan bülbülün, o kafesidir.

O dik durur, asla/kat’a eðilmez
Þâirler kayrýlýr, gayrý kayrýlmaz
Hafýzla, pehlivan, üçü ayrýlmaz
Þiir hem soluðu, hem nefesidir.

Öldürür/diriltir, o benzer sûra
Kara’nýn gönlünde, onulmaz yara
Çok ince bir sanat, vahiyden sonra
Þiir; tüm doðanýn, ortak sesidir…

15/09/’13
Hanifi KARA


Sosyal Medyada Paylaşın: