ben gökyüzüne aðlardým
gökyüzü bana bakardý
eksiðimiz vardý
ýslak toprak kokusunu
soluyamazdým
eksiktik biraz iþte
bulutlar içli içli türküler
söylese de
yaðmurlar inat edip susarlardý hep
ben aðlarken onlar dinlerdi
uzun uzun
uzun hava bir yakarýþ idi
gözümden düþen her damla
ahlarýmý saklardým
gönlümün derinliklerine,
ruhumun feryatlarýný gizlerdim
daha dökmediðim yaþlara…
ben gökyüzüne aðlardým uzun uzun
uzun uzun gökyüzü bana bakardý
eksiðimiz vardý
ben aðlarken yaðmurlar hep susardý
dedim ya __ ben gökyüzüne aðlardým
gökyüzü bana bakardý
bir gün oldu
gökyüzü sessizliðini bozdu;
yaðmurlarý indirdi kalbime
eksiktik tamamlandýk
eksiðim vardý
buram buram ýslak toprak kokusu
benliðime sarýldý
rahmetle yoðruldum,
yaðmurlar konuþtu konuþtu ben sustum.
( Dilek KARSLIOÐLU )