KİN İLE NEFRET
İnsanın düşmanı, şeytanı olur..
Özünü bitirir; kin ile nefret.
Nerede kötülük, orada kalır..
Sonunu getirir; kin ile nefret.
Düşman eder seni kadim dostuna..
Anlaşılmaz derdi, dosta kastı ne?
Derdest eder, toplar şerri destine..
Meçhule götürür; kin ile nefret.
Verir sana türlü türlü vesvese..
Rezil rüsva eder, bütün herkese.
Kimin haddi; onun, önünü kese?
Belaya batırır; kin ile nefret.
Yakalanmaya gör zalim illete..
Bürünür seninle kemiğe, ete.
Firavun olur o, bazen de çete.
Hapisler yatırır; kin ile nefret.
Kaçmak istesen de türlü beladan.
Terk etsen yurdunu; gitsen sıladan.
Bakarsın karşında; çıkar, heladan…
Düşmanlar yetirir; kin ile nefret.
Kör eder gözünü; görmez olursun.
Fitne, fesat, fücur, derde kalırsın..
Nefreti yenmezsen zorda kalırsın.
Başını yedirir; kin ile nefret.
Huzursuzluk eder; hiç yere küser.
Fırsatını bulsa asar ve keser.
Bütün öfkesini ağzından kusar.
“İllâllâh!” dedirir; kin ile nefret.
Hülvani BAŞTUĞ
10/09/2013
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.