KÝN ÝLE NEFRET
Ýnsanýn düþmaný, þeytaný olur..
Özünü bitirir; kin ile nefret.
Nerede kötülük, orada kalýr..
Sonunu getirir; kin ile nefret.
Düþman eder seni kadim dostuna..
Anlaþýlmaz derdi, dosta kastý ne?
Derdest eder, toplar þerri destine..
Meçhule götürür; kin ile nefret.
Verir sana türlü türlü vesvese..
Rezil rüsva eder, bütün herkese.
Kimin haddi; onun, önünü kese?
Belaya batýrýr; kin ile nefret.
Yakalanmaya gör zalim illete..
Bürünür seninle kemiðe, ete.
Firavun olur o, bazen de çete.
Hapisler yatýrýr; kin ile nefret.
Kaçmak istesen de türlü beladan.
Terk etsen yurdunu; gitsen sýladan.
Bakarsýn karþýnda; çýkar, heladan…
Düþmanlar yetirir; kin ile nefret.
Kör eder gözünü; görmez olursun.
Fitne, fesat, fücur, derde kalýrsýn..
Nefreti yenmezsen zorda kalýrsýn.
Baþýný yedirir; kin ile nefret.
Huzursuzluk eder; hiç yere küser.
Fýrsatýný bulsa asar ve keser.
Bütün öfkesini aðzýndan kusar.
“Ýllâllâh!” dedirir; kin ile nefret.
Hülvani BAÞTUÐ
10/09/2013
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.