kara satırlar

sözlerin kalemi kýrdýðý bir geceydi
figan kelamý gövdesini yeþile boyamýþ dallarda
sonbahar tadýný yutkundurmuþ
derin bir oyuk gönülde hasret ile buluþmuþtu

þair mürekkebinden bile daha karaydý artýk
satýrýn cellatlýðýnda vuslat hayali
belki de bir ömrü sürgün eden
maþuk’un aþýða olan tek ikramýydý

cevaplar dahi sual kavuðuna girmiþti
neyden medet umsam
garip bir alamet dur demiþti
baþ ucuma soðuk bir yalnýzlýk iliþmiþti

sokaklara izini býrakmýþ kum saatimin
tarifsiz yolculuðunu tüketirken
kim bilir kaç aþk rüzgarý esmiþti de yaným da
gözlerinin yokluðuyla veda etmiþtim onlara

hangi yaný göz tuvalin de sana boyasam
ikramýn olmuþ veda rengin bozardý
gözlerimde ki mutluluðu gözyaþýyla
bir yol edip seni meçhule katardý

avuçlarým da biriktirdiðim kuraklýðýný
þimdi satýr cellatlýðýn da boðuyorum
ya da bir intihar misali
kendimi aþkýna gömüp göçmeyi bekliyorum

sözlerinin kýrdýðý kalemde
mürekkebin hayallerini yazýyorum
doðurduðun karanlýðým iþte
seni ararken kendimi uyuþturuyorum

güvercinin kanadýna iþli göç sevdasý gibi düþün
bunca sarf edilmiþ sözlerin sebebini
o her vakit sevdasýnýn baharýna kavuþur
ben de her vakit sonbahar olmuþ
’’sensizliðimi avuturum’’

Sosyal Medyada Paylaşın: