Darmadağın...

güneþtim.
bir bardak suda
fýrtýna koparmadým ama
kýrýldým,
halkalar halinde hüzünler
kol kola girerken.

rüzgar oldum
ardýç kuþlarýyla ökseleri yolup
yalnýzlýk kebesini giyerken

çoban aldatan kuþlarý kýþ uykusundaydý
sense gaflet…

böðürtlenler kanarken dudaklarýmda
ebabiller firar ediyordu göðüs kafesimden

sense
kaf daðý ardýnda
uçarý düþlerinle uçurum çiçeði topluyordun

ay yüreðinden vurulup düþünce
bir kaþýk suda boðulan bendim

iþte bak...!
gece týrnaklarýný geçiriyor tenime
çýðlýðýmda parçalanýp k/alemin duvarlarý
darmadaðýn oluyor þiir

ve ben kimliksiz yokluðunda
mahþere çeyrek kala
mum gibi s ö n ü y o r um…


AA
Sosyal Medyada Paylaşın: