ÇARESİZ

Ýçimi dökmek istedim yaðan yaðmurda.
Öyle baktým gökteki kara bulutlara.
Âheste âheste gezindi karþýmda,
Aðlamadý...
Ben, çaresiz kaldým.

Sarý yapraklar düþerken yerlere,
Dýþarý çýktým, dolaþtým.
Rüzgârý bekledim,
Gözlerime dolsun istedim,
Esmedi...
Ben, çaresiz kaldým.

Sonra, sessiz sedasýz döndüm evime.
Birden, bir ses geldi pencereden.
Yaðmur desem, deðil...
Rüzgâr desem, hiç deðil...
Gittim, baktým,
Ve bir çift güvercindi gördüðüm.
Gelen, kanat sesleriydi.
Ben yine kaldým öylece,
Sessiz, kimsesiz...

Güvercinler pencerede,
Ben, içeride...
Yine çaresiz...
Ben yine, sensiz...

MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK
muti


Sosyal Medyada Paylaşın: