Gök mavi yer sarý. Düþünüyorum geçen yýllarý. Ruhum sýkýlýyor ve de, içimde bir burukluk var Geldi’ mi yoksa.. Ömrümün son baharý…
Anýlarým dün gibi taze gözlerimin önünde Sanki vakit geldi, Durduramýyorum, gözlerimin yaþlarýný. Çocukluðum, Ve sonra delikanlý çaðým, Hepsi þimdi nedense benim özlemlerimde.
Ýçim üþüyor içim. Belki benim bu son baharýmdýr yaþanan. Ensem terliyor, Ruhum daralýyor dostlar / neden, Bu son bahar, Yüzünü bana göstermiþ olalý..
Doyunca yaþamadým Ben… Her günüm bir dert bir çile verdi bana Bazen aç kaldým bazen susuz, Süründüm amma, Yine de ölmeden, dayandým yaþama. Hayat boyunca ben…
22 Eylül 2013-09-09 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.