Ne aldýn eskir biraz sonra, Sildinse yerleri, ayak izleri... Zannetme gittin geldin ayný yoldan, Kimse tekrarlayamaz kendini.
Ýnsanda ses dalgalarý, þifre; Aþk, ýþýnsal ve sesçil uydu! Çýkar herkes birbirini keþfe, Uzayda kim kimden ne duydu?
Uzun yaþayanda bellek odasý, Ne varsa kýrýk dökük, tozlu raflar... Bir çerçevede solmuþ hatýrasý; Sadece o, sararmýþ fotoðraflar! Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.