GÜLE DÜÞMÜÞ GÖZYAÞI
.
Hüzün yüklü bulutlar karardýkça karardý.
Asumaným aðlýyor, güle düþmüþ gözyaþý.
Bir velvele, bir telaþ… Belli ki matem vardý.
Yýldýzlar yasta bugün… Ayýn çatýlmýþ kaþý.
Gökyüzünde çýðlýklar karýþmýþ bir birine..
Panik içinde kuþlar; durmadan uçuþuyor.
Bir þeyler anlatýyor sanki birbirlerine..
Felaketten öteye… Uzaða kaçýþýyor.
Olacak olaylardan haber veriyor bize.
Tehlikeler kapýda adým adým geliyor.
Býçak geldi dayandý, candan da öte; öze…
Etraf, ateþ çemberi… Cehennemi soluyor.
Denizler ölmüþ sanki… Dalgalarýn sesi yok.
Balýklar can veriyor, ýstakozlar hayhayda…
Yosun tutmuþ kayalar, sularýn busesi yok.
Hesap içinde hesap… Köpek balýðý payda.
Yerler- gökler inliyor, zalimlerin zulmünden.
Hangi taþý kaldýrsam altýnda hep onlar var.
Sorumlular; dünyanýn, doðanýn ölümünden.
Yedisinden yetmiþe… Hepsi olmuþ canavar.
Yeryüzünü kuþatmýþ iblisin askerleri.
Çoluk çocuk ölüyor… Dünyayý zulüm sarmýþ.
Ölüm saçýyor, ölüm… Küfürün panzerleri.
Hüzün yüklü bulutlar… Efkârýndan kararmýþ.
Hüzün yüklü bulutlar… Efkârýndan kararmýþ.
Çoluk çocuk ölüyor… Dünyayý zulüm sarmýþ.
Hülvani BAÞTUÐ.
08/09/2013
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.