KİRAZIM

Kabarmýþ bicik gibi gözlerden doðan
Bembeyaz, çokum çokum ak çiçeðim,
Bahar bahçesinde buram buram tüten,
Karakýþta tek umudum ak çiçeðim.

Doða ana kýþ uykusuna yatar,
Karakýþ dar geçer, çetin geçer,
Dýþarýda kar, buz, geceler ayaz...
Esmerim, sensiz bu kýþ nasýl geçer?

Ocaklýktaki külleri eþelerken
Kütük için için yanar, kül olur.
Benim de kýþtan yaza planým olur.
Al kirazým, kara kirazým, esmerim.

Yeþil yapraklar arasýndan sarkan,
Gök sapýn ucundaki al kirazýn
Has tadýný, kütür kütür sesini
Özledim kara kirazým, esmerim.

Atalardan kalma sevdan var,
Saðlam gövden, dayanýklý dallarýn var.
Benim sana dair ince hesabým var,
Al kirazým, kara kirazým, esmerim.

Bahar gelsin, gör bak, sana nasýl bakacaðým,
Dibini kazacaðým, gübreleyeceðim,
Ýlacýný verip, sulayacaðým,
Al kirazým, kara kirazým, esmerim.

Havalar ýsýnmaya baþlayýnca deðiþecek,
Gözlerin kabarýp tomurcuklarýn açacak,
Sevdalý çiçeklerin yelle börtü böcekle
Özlemle oynaþýp kendinden geçecek.

Derken körpecik, yeþil kirazýn olacak.
Güneþ okþayýp severken kýzaracaksýn,
Dallarýn sarkacak kara kirazým, esmerim.
Hayallerim gerçekleþecek, Kara Kirazým.



Sosyal Medyada Paylaşın: