SENSÝZLÝÐÝM Gece tenhalaþýnca yüreðimde dalarým sensizliðin kýyýlarýna, gideceðini bile bile sevmek seni ne kadar güzelse, bir o kadar da acý veriyor bu imkânsýz bedenime. Uzaklarýn kolyesini gerdanýma hediye eden bu hayat yine uzaklarý sarýyor kollarýma. Yine bitiyorum sebepsizlikte, yine harcanýyorum senin sevginde, Baktýðým her yerde ayrýlýða koþan bir sürü ben, ben bitiyorum bebek yüzlüm. Uzaklarýn karasý kazýnmýþ yüzüme, düþüyor bedenimin bir metre karesine en yüksek yalçýnlardan çýð. Senin gideceðini tüm cehreler biliyor, tüm diller seni söylüyor sýcak bir hafta sonu akþamý gidecekmiþ diye. Ama bir ben anlayamýyorum, bir ben göremiyorum gideceðini. Þimdiden dudaðýmda sensizliðin yanýk sigarasý, baþým bu yüzden dumanlý, gözlerim bu yüzden dünyaya kör bakýyor ve ben yine uzaklara, ayrýlýða yazýyorum. Kalemimdeki mürekkep hiç bitmedi, hep ayrýlýða yazdý hep severek ayrýlana yazdý. Þimdi avuçlarýmda çýrpýnan bir çocuk, gözlerimden düþen iki damla yaþým var, alma her þey burada kalsýn, yarýnlarýmýz seninle büyüsün, üzüntümüzü kederimizi býrak ben çekeyim. Sana mutluluklar kalsýn, sen rengârenk çiçeklerle bezeli sepeti tak koluna, ben senin ayrýlýk acýný da çekerim bebek yüzlüm. Ve bir hazan günü daha benim kapýmda, benim yapraklarým yerlerde, gitme diyememek ne acý bilirmisin, mutluluðun göz göre göre ellerinden kayýp gitmesini, sen hiç gösterdin mi bir otobüse elinin içindeki çizgileri, ne acýdýr ELVEDA demek bilirsin dimi? Gitme diyememek, al bu kalbi eline ona anlat, anlamaz ki senin gideceðini hadi anlat bir duvara, anlarmý? GÝT ama beni de al yanýna, beni de savur rüzgârýnla býrakma beni, ceketimin iç cebinde büyüttüðüm düðün davetiye sinide al, eðer götürmessen bu yüreði bir çöp kibritle yak gitsin beni... Ünal 20.08.2002
Sosyal Medyada Paylaşın:
can-can Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.