Ben daha çocuktum be anne!

Ellerim vardý küçücük
Çakýl taþlarý bile sýðamazdý
Kâh soðuktan morarýrdý parmak uçlarým
Kâh çatlaklarla dolardý ellerim
Kaç defa kýzmýþtý annem
Oynuyorum diye çamurlarla
“Oynama þu çamurla
Týrnak aralarýna doluyor mikroplar
Hastalanýp yatarsan sonra
Kýzartmam bak sana patates bi daha’’
Nerden bilirdim ne kadar üzüldüðünü
Uykularý terk ettiðini, çýkýnca ateþim
Benim iþim gücüm; oyundu tozdu topraktý
Ben bulanýrdým toza topraða
O var gücüyle paklamaya uðraþýrdý
Hem ben daha çocuktum
Nerden bilirdim burnum kanayýnca
O’nun benden daha çok kanadýðýný
Ve nasýl anlardým ki üstüme tir tir titrediðini
Sabahýn bilmem kaçýnda nasýl da cenk ederdi
Kaldýrmak için yataðýmdan
“Servisi kaçýracaksýn evladým
Kalk daha da geç olmadan”
“Beþ dakka daha anne n’olur”
Týka basa doldururdu aðzýma kahvaltýyý
Bilmezdim ki onun daha
Aðzýna tek lokma koymadýðýný
Ben daha çocuktum be anne!
Çekip gitmenin zamanýmýydý
]
Sosyal Medyada Paylaşın: