Gecikmiþ bir mektup bu, bu bozduðum son yemin Gönül yari beklerken ömür kýsalmýþ meðer. Çünkü artýk batmaya yüz tutmuþ güvertemin Tüm yükünü taþýyan “aþk” denen salmýþ meðer.
Sevdalarýn üstünde pusu kurarken kibir Dün bahara gülenler yaprak dökerken bir bir Gözyaþýmýn düþtüðü her yer Sahra-yý Kebir Ve cananýn gül yüzü çölde kumsalmýþ meðer.
Oysa canan dediðim yok kabul edip dünü Bayram kabul eyleyip çekip gittiði günü Gýyabýmda verdiði “Katli vacip” hükmünü Kanatsýz turnalarýn sýrtýnda salmýþ meðer.
Semailer yorgun bir kemana darýlýrken Sevdaya vurgun ömür hasretle sarýlýrken Kuþatýlmýþ bir gönül aþktan kurtarýlýrken Mecnun’un yaþadýðý boþ bir masalmýþ meðer.
Ýki kirpik arasý gördüðüm anýn bile Ardýnda býraktýðý sonsuz hüsranýn bile Hatta suçun sultaný soysuz þeytanýn bile Günahý sevabýmdan daha kutsalmýþ meðer.
Dostlarý birer birer zehirleyen yýlanlar Kerbelâ çöllerini Hüseyn’e çöl kýlanlar Bir Temmuz sabahýnda güneþten sýkýlanlar Siz de duyun, gülleri yakmak yasalmýþ meðer. Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Dogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.