Sustum…
Ey sevgili! Hangi söz anlatýr efkârýmý
Kýrýlmýþ bir yaðmurun gözlerini silerek.
Hangi söz haklý kýlar hasreti inkârýmý
Olmadýðýn her yerde an be an eksilerek.
Hangi saat, hangi an vurulur benim gibi
Baþka bir maþuk aþký içerken saçlarýndan.
Hangi söz, hangi yemin yorulur benim gibi
Sevda çekip giderken kentin yamaçlarýndan.
Kim anlar gözlerimin kurumayan nemini
Ezberlenmiþ hayaller bu kadar yüreksizken.
Kim bilir yelkovanýn akrebe özlemini
Saatin kaç olduðu bu kadar gereksizken.
Kimse bilmez; yâr gider, yerine hüsran girer
Sevda kokan þiirler susar sözlerim gibi.
Terk eder hayatýmý takvimler birer birer
Mevsimsiz saðanaklar susar gözlerim gibi.
Ýçimde kalýr yine kendime dargýnlýðým
Eyvahýmý sesime susarým duyan olmaz.
Hiç kimse bilmez canan, kime bu kýrgýnlýðým
Küfrümü nefesime susarým duyan olmaz.
Çünkü ne bir sevda var, ne aþk kaldý riyasýz
Kýrýldý tüm kalemler dilimi baðlayarak.
Penceremde ýþýk yok, gökkuþaðý ziyasýz
Bu yüzden sustum iþte içime aðlayarak.
Sustum, hiçbir sebebin anlamýný sormadan
Özlediðim her þeyi sustum fýsýldayarak.
Sustum, hayrý hayýrsýz düþleri hiç yormadan
Sabaha teslim olmuþ geceyi kâr sayarak.
Sustum, suskunluðumu karanlýða haykýrýp
Gözyaþýmla aðladý penceremdeki buðu.
Sustum, suskunluðumun zincirlerini kýrýp
Gömdüm, ismi aþk olan katledilmiþ çocuðu.
Sustum, belki bu yüzden Mecnun’a çýktý adým
Çölleri mekân bildim; semayý manzarasýz.
Sustum, bir karanlýkta yürürken adým adým
Söz aðladý dilimde, sükûtum beþ parasýz.
Bu yüzden sustum iþte, bu yüzden suskunum yâr
Bu yüzden suskunluða dairdir satýrlarým.
Bu yüzden sürüldüðüm her aþký diyar diyar
Gözlerimdeki sessiz yaðmurla hatýrlarým.
Ýþte bu yüzden canan, kara kýþlara inat
Güne gün ekleyerek susuyorum sessizce.
Ýþte bu yüzden canan, göçmen kuþlara inat
Simurg’u bekleyerek susuyorum sessizce…
18.06.2009
Beylikdüzü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.