Baþýný kaldýrýp baktýðýn zaman,
Karþýnda vaveyla, arkanda sükut.
Yürü! çaðýrýyor ýsrarla meydan,
Geçmiþe sünger çek geleceði tut!
Aþtýðýn yollarý girdaplar içsin,
Sen kutlu sabaha tan olmalýsýn.
Sesin kötülüðü kökünden biçsin,
Sen kurak topraða can olmalýsýn.
Yürü! ýþýðýndan aðarsýn duyan,
Heybende yüreðin, mataranda ter,
Yürü! ayak sesin duydu uyuyan,
Olmadýðýn yerde baykuþlar öter.
Sen tohumda saklý, ulu çýnarsýn,
Meydanýn rahminde yeþermelisin.
Sen ceylan gözünde, dinmez pýnarsýn,
O kutlu menzile tez ermelisin.
Yiðidim! kalk artýk! gün aðarmakta,
Sen gel ki yeryüzü arýnsýn kirden.
Kulak ver ceddine, bak çaðýrmakta,
Hem rahat uyusun hepisi birden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.