Yetim

kaþlarý çatýk günü nefeslercesine
ayakkabýsýný sildi eðilerek

/

baðbozumu mevsiminde daðýlmýþ
yuvasýz kuþ gibi kanatlarýný çýrptý önce
daha sütten ayrýþmamýþtý damaðý

sonra þehla bakýþlarýyla daldý yalnýzlýða
nan dedi emdi parmaðýný
umut kývrýmýna düþen, çið damlasý
haylaz sokak artýðý


//
uçurum/
-nefes arasýnda tutunmak boþluða-


///

bir elinde ki pamuk þekerini yalarken,
gözleri sýð ormanlar kadar gölgeli
boþ boþ dalmýþ karanlýk ufkuna
içinde ki bir tutam hasret ana kucaðý

bir elinde
bilezik yaptýðý kuru simit
dudaðýnda kuruyan salya-sümükle karýþýk
ve bir de “eylül gözleri” vardý
bir anlýk göz seðirmesinde saklý

hayat bir beden d/ar dý.

////


kaþlarý çatýk günü nefeslercesine
ayakkabýsýný sildi eðilerek


bayramdý
uzaklarýna toz deðen düþlerini siliyordu minik elleriyle
üstünde yeþil þortu parçalanmaya yüz tutmuþ iplikleri lime lime
az ileride iki lafýn belini kýran ilgisiz “meymenetsiz” dedesi
hani tutup elinden kaçýrsam kýlý kýpýrdamaz
-bi boðaz eksik olsun derdi-
ki
yüreðim bayram yeri ahalisi
avuntusuz aðlamaklý

bir ben baktým gözlerine sýzýnýn derinlerden
içime damlayan masumiyeti
kimsesizliði, yetimliði
ve bir de eylül gözleri




/////


Ümmü AÞCI







MUTLU ETTÝNÝZ BENÝ !
MUTLU OLUN .

TEÞEKKÜR EDERÝM YÜREÐÝNE DOKUNDUÐUM,
EMEÐÝ GEÇEN TÜM ÞAÝR DOSTLARA
SEVGÝM/SAYGIMLA


Sosyal Medyada Paylaşın: