ÖLÜMÜ ELİNDE TUTUP KOKLAMAK

Ýþte cennet kapýmýn kara deliði
Göðsümün kabaran yerinde duruyor kurþun izi
Ben ellerimde kýnalarla gülümsemiþtim sana
Kan damlatan kýnalarýmla
Aðlýyorum þimdi bak
Duvarlarýna...


Çatýlan kaþlarým deðil
Yüreðim burkuldu sana
Dualarým yaðmur bulutu
Karardý bugün yeniden semada
Þimdi sözlerimin bittiði yerden baþlýyorum tekrar ben
Baþlýyorum umutsuzluðumu uyandýrdýn çünkü
Çünkü sen hep bu uzun ve engebeli yolu seçtin ikimize
Ve dar ettin koca dünyayý nefeslerimize, gözlerimize...



Çamurlarda oynamak deðil bu
Yan komþunun kýzýna vurup kaçmak ta deðil
Büyüsen diyorum hani
Büyüdük diyorum
Sen
Yaðmurlarý burup burup pencereme atardýn
Güllerden þarký besteler saçlarýma takardýn
Yollarýma aþk diye gözlerimi yazardýn
Sözlerimi duyardýn
Kokuma sarýlýrken
Hasreti yudumlardýn


Herkesin ebedi yaþacaðý bir dünyada bir günlük fani gibiyim þimdi
Meczup bakýþlarýmýn deðdiði yerdesin sen
Aðlayýp baðýrýyorum en sessiz nidalarla
Beni sarýp sarmalayan o aþýk erkek kimdi?
Kimdi sevgiyle boðup öyle yaþatan beni
Yýllarýn ýsýttýðý bir yuvayý daðýtmak gibi bu
Bir kaç saniyelik depremsin
Ve ben bir bakýyorumki göçük altýndayým
Baðýrsam da duyacak bir Allah’ýn kulu yok...
Kayboluyorum.....

...............
Dedim ya
Bu duyguyu anlatmak çok zor
Herkesin ebedi yaþayacaðý bir dünyada bir günlük fani olmak gibi bu
Ölümü elinde tutup koklamak gibi.............





Sosyal Medyada Paylaşın: