Ve git...
Þiirlere vur kendini
ölürcesine
ve sabahsýz gecelere kilitle
korkmadan
acýyan yüreðini okyanusun derinlerine at
ve mutluluklara yelken aç inadýna
düþünmeden acýyla býraktýðýn beni
Sorgusuz sualsiz gidiþlerde sakla kendini
dönüþü olmayan yollardan git ne olur
geriye bakmadan umursamaz hallerde ol
ve vicdanýný rahatlýðýnda dinlenmeye bak
Karanlýk geçmiþine tövbekar olup
býraktýðýn karamsar beni hatýrlama
göm beni en derin mezara ki
geleceðinde yerim olmasýn
düþmesin mutluluðuna gölgem
ve sarsýlmasýn huzura giden yollarýn
Merak edip beni sakýn geri gelme
gelme ki gördüðünde derbeder
olmasýn yüreðin
ve vicdanýn hiç olmadýðý kadar
huzursuzluk çekmesin
git unuttuklarýn arasýnda býrak beni
Mutlu ol ben ölürüm sessizce
zaten Sensizlik ölüm deðil mi bana
duyma görme beni
bir elvedaya sýðdýr benli geçmiþini
Ve git...
04 Eylül 2013
Rasim Yýlmaz