Gecenin hüznünde dolanýyor silik bir ay halesi Bir de kemanýn tellerinde Hüzünlü bir aþk naðmesi Güneþli günlerin rengi düþmüþ gecenin mavisine Küskün yýldýzlar göz kýrpýyor Mutluluk rüzgarlarý vursa da kýyýlara Dalgalarýn çýðlýðýnda Bir derin ah susmalar.
Gecenin dilinde naðmeler Nefes nefes hava soluyor gece Ferman gibi yazýlmýþ fýrtýnanýn öfkesine özlemler Ayýn soluk yanaðýna umut üflerken rüzgarlar Yýldýzlarýn týlsýmýnda tutuklu kalýyor hayaller Bir gülü kanatsa da ay kesiði yaralar Bir tatlý hüzün sanki Sevinç sevinç arzular.
Hüzün göçüyor yavaþça baþka bir aleme Yeþile çalýyor gece Ayýn þavký eðiliyor, öpüyor gözünden mehtabý Leyla mecnun misali Süzülüyor gecenin deryasýna Kaderini arýyor sanki vuslat hasretinde Billur damlalar dökse de sýrça sarayýnda Bir demet menekþede gizli Çiçek çiçek duygular.
Gül döküyor þimdi aðlarken yaðmurlar. Yetim bir çocuk gibi süzgün geç kalan baharlar Umarsýz yalnýzlýklara gizleniyor Saklambaç oynayan haþarý umutlar Bir ömür sobelenmeyi beklese de Düþ kýrýðý sevgilerde rüyalarý süslüyor Þiir þiir masallar.
Yüksel Beyocaktan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.