ve bir gün toprak çaðýrýnca seni kimselere randevu verme.
anne gülüþlerim neredeler bir sandýðýn dibine koyduðum aþklarýmda yok bahçede çam aðacýna asýlý umutlarda kaybolmuþ ve en son aynada gördüðüm ben deðilim............!
................................
neden korkar insan ölümden neden ha erken ha geç tanrýnýn son planý bu içinden çýkýlamayan bu telaþ niye kývranýþlar aldanýþlar yaðmur yaðar kaçar ýslanmaktan neden kaçýyorsun öylede ýslanýyorsun böylede þeytan çýkarýr gibi aþktan niye hýrpalýyorsun yüreði sevmesini bilmiyorsan at kendini denize sýkýþtýrma zamaný yapma fazlalýk etme baðýþlama ihaneti kýþ yine gelecek üþüyecek yine hayat yaz gelecek yanacak toprak görmüyor/musun tanrý sohbeti kesmiþ insanla her düþene vurma akýl yitiði bir vahþet olma turnalar göçüyormuþ olabilir çýk dýþarý çýnarlar güvercin dolu bir çocuk aðlamasýnda aðlamayý dene büyüme birazda ve otur bir kitabý resimle gözlerine......
saklanma kanýtla ne olduðunu artýk zaman yaralarý sarmayacak kadar akýllý birazda sen onar bozuk düzenli þu çaðý hani yalanlar ölünce ay ýþýklarýndan hayat düþer bakarsýn cebine doldur doldura bildiðin kadar yaþamý sen kendini baðýþla ve kendinde yaz kaderini...........tersine düþ güzelliði.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
aslan bülent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.