Sokrates üzülme dedi her an yaðmur yaðabilir þiirlere...
hani sakladýðým onca deniz akýntýlý bir uðurlamada kaybettim sanýrým aklým neden anlamaz olmayan yitirilmiþtir iþte...!
........................................
sesimi yatýrdýðým suyun akýntýsý vuracak birazdan kulaðýnýn þehrine ellerinde çözülmüþ bir kýþ bulacaksýn ardýna bakarken solunda soluna bakarken saðýnda olacaðým belkide kehribar yalnýzlýðýmý duyumsa o an kapýný hafif aralýk býrak sen olup kendim geleceðim gecenin saðýr bir anýnda....
van gogh resmi gibi þiirlerimden birinde ayaklarýný toplayarak altýna bekle vazoda tanrýça isis ve perdenin boðumlarýnda eski bir çað biriksin býrak toplama daðýnýk kalsýn sessiz bekleyiþin pepuk kuþu çýðlýk olurken sokakta perdeyi aralama sanki ayný anda gelmiþiz ayný anda büyümüþüz ayný anda sevmiþiz gibi ol ýþýðýn gözleri kapalý olsun beni titrek bir mum ýþýðýnda karþýla sadece rodrigo/nun gitar konçertosu düzgün kalsýn odada ve sakýn kirpiklerini saklama.....
dýþarýda kanarken bir hayat çocuklar varken soðuk düþlerde ve kadýnlar satýlýrken þerefsiz hayallere sakýn kýpýrdama yerinden birazdan bir yaðmurun pusulasýnda geleceðim sakýn boyalar asma o kadife gecene teninde Cudi/nin kokusu saçlarýnda yakýlmýþ köylerle bekle.....
kapý aralýk sen olduðum kendimle giriyorum her þey ayný þiirdeki harfler sevgine baðýþlanacak bir adam geldi sen olduðun gibi dur ve bir buselik yorgunlukla sana geldim.......
olmayacak imkansýz yoktur.....!
Sosyal Medyada Paylaşın:
aslan bülent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.