Oysa ben, Göz yaþlarýnýn tekbir damlasýnda bu koca dünyayý boðardým. Sýrf senin kalbin kýrýldý diye, o büyük güneþi karalara boyardým. Þirinin olurum deseydin, nice daðlarý oyardým. Bekle beni deseydin, bu kalbi nerelere koyardým.
Ama ben, Baþkasýna döktüðün gözyaþlarýnda sessizce boðuldum. Hata ettim, o kara gözlerine deli taylar gibi vuruldum. Senden sonra elimi attýðým sevdalardan, senin adýnla kovuldum. Ben, bir sana yandým, bir sana kavruldum.
Ve sen, Kömür gözlü, güzel yüzlü, sevda kokulu kýz, Neredesin þimdi, hani nerede aþkmýz ? Böylesine karanlýk ve ateþi üþütürcesine soðuk mu olacaktý bahtýmýz ? Oysa, oysa melekleri kýskandýrýrcasýna temiz olacaktý sevdamýz. Neredesin þimdi yaðmur kokulu güzel kýz.
Seçkin SEYMEN Sosyal Medyada Paylaşın:
Seçkin SEYMEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.