Uyanmak İstiyorum Bu Kâbustan
devriliyor geceler gibi mazi birer birer üstüme
caným acýyor yýllarýn vebali yanýyor gözlerimde
dilimde cam kýrýklarýndan kesikler kanýyor
tutuldu þiirimlerimin hecesinde gün
hiç sabaha uyanmamýþ bir kabus gibi yaþanmýþ harabe bir ömür
yüzümde sahte gülüþler devþirme bir rolü oynuyorum an itibariyle
zaman mý suçlu yoksa kiþiliði satýlmýþ insanlýk mý?
yoksulum þimdi sevgilere aç ýstýrap soluyor nefesim
nefretim sahte bakýþlarýnýn altýnda göðsümü gere gere dinleniþimin rengidir
yemyeþil yamaçlardý gözlerine baktýðýmda gördüðüm resim
þimdi bir yangýnýn ortasýnda tutuklu kalmýþ esaret altýnda yüreðim
ölmedim hala ama bil ki bir mezardýr þimdi bana vaad ettiðin özünden benliðinden var ettiðin cennet
lanet okurdu dudaklarým bilmeseydi ilahi adaleti
dudaklarýmdan semaya gönderiyorum bakir duygularla bin bir dua
alma mazlumun ahýný çýkar aheste aheste
evet mazlumdum beyaz bir üveyik gibi tutulduðum gün tuzaðýna
okþar gibi yapýp tüylerimi yoldun acýmasýzca
sormadým benden çaldýðýn yýllarýn hesabýný
hem almadým alamadým eller gibi sevginden muradýmý
býrak yokluðuna aðlayayým varlýðýnla çektiðim acý kâr kalsýn yanýma
çok görme bu kadarcýk tasarrufu da yýllarýn hukuku var ne de olsa aramýzda
bir rüyaydý sanki zaman çalarken yýllarýmý haberli habersiz uyansam bir türlü uyanmasam kabus
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.